We droomden er al weken van, na elk weekend hoopten we dat we aan de laatste dagen hier begonnen en nu… terwijl we het niet meer durfden hopen, wordt er over naar huis gaan gesproken.  Echt… naar… huis… gaan, niet voor een nachtje, maar voor heel veel nachten.

Voor het zover is, worden de laatste losse eindjes aan elkaar geknoopt en moet er natuurlijk nog het één en ander in orde gebracht worden, maar daar is iedereen ijverig mee bezig. Vrijdag zou alles in orde moeten zijn.

De voorbije dagen kregen we ook nog een paar keer heel onverwacht superfijn bezoek. De kamer fleurde helemaal op met de kaartjes en de reuzeknuffel en dochterlief sloeg weer aan het knutselen, maar toch,

nog twee keer slapen, nog twee dagen en dan…