Momenteel is dochterlief nog wakker. Al een aantal uur drupt er opnieuw albumine in haar aders. De voorbije week kreeg ze dit al vier maal. Het eiwit in haar bloed blijkt telkens onverklaarbaar te zakken. De dokters hebben dus nog iets om hun hoofd over te breken.

Daarnaast lekt ook één van haar draingaatjes. Reeds twee maal vandaag was er een nieuw truitje en propere lakens nodig omdat alles nat was van het buikvocht. Gelukkig is het helder lichtroos en lijkt het niet ontstoken.

We zitten nu ook aan antibiotica nummer drie. Nadat nummer één gestopt was, werd toch beslist om een nieuw medicijn met een onuitspreekbare naam op te starten. Voor de verpleging wordt het zo stilletjes aan een stevige puzzel om alles gegeven te krijgen in combinatie met de tpn. 

De longarts vereerde onze prinses ook nog met een bezoekje. De longen blijven haar zorgen baren, maar gelukkig blijft deze lieve dokter steeds nieuwe oplossingen verzinnen om de ademhaling meer te ondersteunen. 

Af en toe zien we bij onze held weer een lach. Ze heeft durven zeggen waar ze mee zit en weet dat ze er niet alleen voor staat. Ondanks alle problemen die steeds opduiken, beseft ze dat iedereen er onvoorwaardelijk is voor haar en dat geeft haar toch weer dat kleine beetje moed om verder te gaan.