Er is het gezegde: derde keer, goede keer. Wat hopen we dit zo hard. Deze namiddag hing ik de laatste antibioticagift aan. De eerste reeks kreeg ze nog in kamer tien van het uz. Ze moest knokken voor haar leven en moest drie weken lang een straffe medicatiecoctail krijgen. Na amper een week gestopt te zijn, bleek de bacterie nog heel dominant en startte hals over kop serie twee in kamer vierenveertig. Weer leek het beest het onderspit te delven, maar helaas, opnieuw één week na het stoppen, swingden de witte bloedcellen de pan uit en was de infectie opnieuw alom tegenwoordig. We startten in Villa Rozerood met kuur drie. Vandaag eindigde deze. Nu kunnen we enkel wachten en hopen dat de koorts weg blijft.
Dochterlief is extreem vatbaar voor infecties. Alleen zitten de artsen bijna door hun werkzame antibiotica heen. Zou het helpen wanneer ik een bord aan de voordeur zet? Een bord met daarop: verboden voor vieze beesten. Een vierde kuur staat immers niet echt bovenaan ons verlanglijstje.
We hopen met jullie mee! Suzanne
Chappo wat onze lieve heldin allemaal doorstaan kan… We zijn allemaal in ged8en bij je
we duimen dat de beestjes wegblijven
grtjs