eerste schooldag

Het was een héél bijzondere dag vandaag.  Elselien ging vandaag voor het eerst terug naar school.  Twee lesuurtjes heeft ze mee gevolgd, maar voor haar waren dit de twee meest fantastische uurtjes sinds tijden.  Ze werd met open armen ontvangen door haar klasgenoten en de leerkrachten.  Zelfs de andere leerlingen van het eerste jaar waren enthousiast om haar te zien.  Het liefst van al zou ze nu elke week op woensdag naar school willen, maar jammer genoeg moet ze volgende week alweer een weekje naar het ziekenhuis.  Nadien zullen we eens met het revalidatiecentrum moeten spreken denk ik.  Volgens mij deden deze twee schamele uurtjes meer voor haar psychisch welzijn dan ,alle mogelijke therapieën samen.

Jammer genoeg moesten we nadien nog even naar Brussel.  Het was terug woensdag en dit is in andere weken de minst favoriete dag van Elselien.  De naald moest herprikt worden, maar het geluk stond vandaag helemaal aan haar kant.  Zelfs het aanprikken van de poort leek vanzelf te gaan.  Op minder dan een uurtje waren we binnen en buiten.  Dit is ons nog geen enkele keer gelukt.

Tijdens de rit naar huis was het heel stilletjes achter mij.  Ik zag in de achteruitkijkspiegel twee oogjes dicht vallen en dromen van een fijne dag…

adem

IMG_20151231_103529

We hebben de voorbije dagen genoten.  Het was een heel fijne periode met fantastische mensen, toffe babbels, lekker eten, lange wandelingen, rustig weer, een warme sfeer en veel plezier.  Het nieuwe jaar konden we op geen betere manier inzetten.  Ook Elselien hebben we zien open bloeien.  Ze vond alle aandacht fantastisch en vooral het feit dat ze maar op haar rode knop moest duwen of er kwam iemand, gaf haar veel rust.  Ze wist dat er steeds iemand voor haar klaar stond, zelfs als ze boven lag te rusten.  We kijken nu al uit naar onze volgende uitstap naar De Panne!

Ondertussen is het gewone leven weer gestart.  Er ligt nu een enorme berg was te wachten en de strijk stapelt zich ook op.  De eerste rit naar het revalidatiecentrum zit er ook al weer op en broer en zus zijn weer begonnen op school.  Ze zijn er met volle goesting ingevlogen, al was dit bij de zoon wel heel letterlijk te nemen.  Je overslapen op de eerste dag van een nieuw trimester is niet zo een goede start 😉  Voor de oudste dochter naderen de examens nu wel met rasse schreden.  Het studeren schakelt dus nog een versnelling hoger.  De richting die ze nu volgt (medische beeldvorming), vindt ze super en dat motiveert natuurlijk nog net iets meer om alles tot een goed einde te brengen.

Elselien droomt echter vooral van woensdag.  Die dag mag ze eindelijk nog eens echt naar school.  Maar liefst twee uurtjes kan ze mee doen met de rest van de klas.  Het is even proeven van het gewone schoolleven, het is kennis maken met de rest van de klas en de leerkrachten.  Tot nu heeft ze ze immers enkel nog maar gezien van achter een scherm.  Nog twee nachtjes slapen …

een nieuw jaar

We zijn 2016.  Eindelijk is het jaar 2015 voorbij.  Het was een jaar dat we liefst van al zo snel mogelijk zouden willen vergeten, maar ik vrees dat dit nooit zal lukken.  Het zal het jaar blijven waarin we heel intens hebben geleefd.  Zelfs de voorbije dagen, terwijl we nochtans in villa rozerood waren, verliepen hectisch met nog eens een bezoekje aan het ziekenhuis van Oostende en ook nog eens een (lange) rit naar ons vertrouwde UZ Brussel.   Gelukkig konden we toch terug naar De Panne en hebben we gisteren een fijn feestje gehad met heel veel lieve mensen rondom ons.  De wensen die uitgewisseld werden, gaven wel een dubbel gevoel.  Je wenst iedereen een fijn jaar toe, maar je weet dat je hier allemaal een zorgenkind hebt en net dat feit maakt het leven vaak wat onvoorspelbaar.

We kijken uit naar die 366 dagen die voor ons liggen en hopen en wensen dat het jaar wat rustiger zal verlopen.  Alleen jammer dat we het zelf niet allemaal in de hand hebben.  In elk geval wens ik iedereen een jaar toe met niet te veel zorgen en veel mensen rondom jou die klaar staan als je ze nodig hebt.

Wij gaan nog een paar dagen genieten van  de frisse zeelucht, hopelijk veel zon, de toffe babbels, het leuke gezelschap, de zorg die ons geboden wordt en de fijne omgeving.  We gaan nog wat energie op doen tegen dat we weer naar het UZ vertrekken, zodat we er weer voor een tijdje tegen kunnen.  Ook Elselien geniet ten volle.  Elke dag in bad en steeds je lievelingskostje voorgeschoteld krijgen is echt wel een goede start van een nieuw jaar.  Voor haar zou het elke dag wel vakantie mogen zijn…